Als je de kranten leest ben je blij dat je ook deze dag weer zonder schade bent doorgekomen. Het lijkt wel of de rampspoed in de wereld alleen maar groter wordt.
Het fenomeen waar we mee geïnfecteerd worden heet emotionele besmettelijkheid. Dit is een virus dat overslaat door de manier waarop we informatie opnemen en verder verspreiden. Als we maar vaak genoeg negatieve berichten lezen, horen en vertellen dan worden we ook vanzelf negatief. De enige manier om je “negatief-resistent” te maken is door zelf mensen positief te besmetten
Natuurlijk is er de dreiging van een grootschalige oorlog. Natuurlijk is het dramatisch en onacceptabel dat mensen elkaar doden om een stuk land of de vermeende rechten op een stuk land.
Natuurlijk is het onzinnig om een ander te dwingen om te geloven wat jij gelooft en natuurlijk is het stompzinnig dat je, onder het mom van voetbalfan zijn, anderen hun plezier ontneemt door op de vuist te gaan met supporters van de andere voetbalclub of bestuurders met de dood te bedreigen.
Natuurlijk is er de dreiging van de effecten van de verandering van het klimaat. Het gaat me echter te ver om daar alleen de boeren of de bouwbranche op af te rekenen.
Natuurlijk kunnen we met zijn allen de stikstof en de Co2 uitstoot beperken, maar dat vraagt van iedereen offers. Het gaat me echter te ver om mensen zich schuldig te laten voelen over hun huidige gedrag. Of willekeurige burgers hun vakantie te verzieken door een vliegveld te bezetten of hardwerkende ondernemers te belemmeren om naar hun werk te gaan door jezelf vast te plakken op een rijksweg.
Natuurlijk mogen en moeten we onze stem laten horen, maar dan met respect voor de vrijheid van anderen.
Laten we het nieuws ook eens bekijken vanuit de kleine dingen die eigenlijk groots zijn. Stel dat u morgen in de krant de volgende kop leest: “Ambulancemedewerkers hebben vandaag een patiënt op tijd en zonder problemen naar het ziekenhuis gebracht” Of: “ Brandweer blust een brand en voorkomt een ramp” of “Politie zorgt voor ordelijk verloop van festiviteiten”. In eerste instantie denkt u; “dat is toch normaal”. Maar als u het goed bekijkt, is het heel bijzonder. Het is namelijk een hele kunst om dit soort werkzaamheden goed te organiseren. Maar wie viert dit met de ambulancemedewerkers, de brandweermannen en de politieman?
Welke krant bericht over deze dagelijkse uitdagingen? Nee, we zijn ondertussen zo geconditioneerd dat we op social media alleen melden of waarnemen wat (negatief) afwijkt van de “uitdagingen” die elke dag in de wereld plaats vinden. Hoe zou u reageren als uw leidinggevende of partner alleen maar terugkoppelt wat u niet goed heeft gedaan?
Ik stel voor dat we elke dag de wereld besmetten met respect en waardering. Elke keer als iemand iets voor u doet, kijkt u dan eens als een verwonderd kind die nog nooit zoiets heeft gezien.
Loop naar buiten als de vuilnisman komt en bedank hem voor het ophalen van uw afval. Bedank de ambulancemedewerker omdat hij probeert iemand te redden.
Loop eens de keuken van een restaurant binnen en geef een schouderklop aan de kok, die zonder de hulp van Herman de Blijker, een mooi gerecht heeft klaargemaakt.
Geef uw bakker eens een ferme dankjewel-hand voor het feit dat hij ’s nachts uw brood bakt.
Lach eens vriendelijk naar een voorbijganger en knoop eens een gesprek aan met een onbekende. Bel de journalist die een positief artikel heeft geschreven en zeg “ga zo door”. Geniet eens van het gewone omdat het eigenlijk niet zo gewoon is.
Maar geniet ook van het ongewone omdat het eigenlijk normaal is. Mijn moeder droeg in de 70-er jaren een hoofddoekje en iedereen accepteerde het omdat oudere vrouwen toen hoofddoekjes droegen. We waarderen een non voor haar devotie en toewijding en accepteren haar nonnenkap. Dan is het toch normaal dat we de toewijding en de uiting van een ander zijn geloof, in de vorm van een hoofddoekje of een keppeltje, ook waarderen?
Kortom, het wordt tijd om de alledaagse dingen om ons heen positief te waarderen en elkaar te respecteren. We stimuleren hiermee de ander om het beste uit zichzelf te halen. Wellicht stoppen we hiermee de ongewenste polarisatie tussen bevolkingsgroepen, belangenverenigingen en de religies.